December

Vakantie is officieel begonnen...
woensdag 3 december ben ik 's avonds met Jadiz meegegaan om naar een wedstrijd zaalvoetbal te gaan kijke (de helft van de ploeg is familie van haar). Met de spelers en supporters achterin een camionet naar een polideportivo gereden, met het nodige voetballersgeschreeuw. Onze ploeg heeft gewonnen, ze speelden slechter, maar hebben gewoon geluk gehad. Daarna ben ik bij Jadiz blijven slapen... Ik was een beetje overdonderd, wat ik dus vermoedde is waar... hun huis bestaat uit een kamer en een (primitieve) badkamer. Samen met Jadiz en haar zus in hun bed geslapen.
Zaterdag 6 december ben ik naar Ynske thuis gegaan... Het is de verjaardag van haar broer dus een beetje geholpen met de voorbereidingen. Daarna met Ynske op het plaza van Ypane een grote pot ijs gaan eten (we vonden dat we- ook al zitten we aan de andere kant van de aardbol- ook een sinterklaas verdienden) Beetje volleybal gespeeld...
's Avonds was het verjaardagsfeest nog niet begonnen, maar ik moest helaas alweer de bus naar huis nemen.
Zondag 7 december rond 17u met mijn mama en Alma vertrokken op 'bedevaart'. In Paraguay is 8 december de feestdag van 'la virgen de caacupe'. De bus genomen naar de stad Ypacarai en vandaar naar Caacupe gewandeld, wat zo'n 16 km verder is , met in het midden een 'cerro' om te overwinnen. We hebben er zo'n 4 uur over gedaan. 't Was zeker indrukwekkend, veel mensen, veel eet-en drankstandjes langs de weg, stuk van de weg afgezet als wandelzone, veel politie, veel jongeren van de scouts en de kerk die water uitdelen... Het was vermoeiend, in het begin ook nog een stuk in de zon, maar toen we op de heuvel waren, was het al schemerig, dus in het donker in Caacupe aangekomen. Prachtig uitzicht op het meer van Ypacarai (waar ik vorige week zondag was).
In Caacupe waren echt ontzettend veel mensen, met een grote markt waar ze allerlei souvenirs van de virgen verkochtten. Voor de basiliek op een groot plein een openluchtmis bijgewoond. Daarna op een ander plein ons dekentje opengespreid en wat proberen uit te rusten. Heel het stad lag vol slapende mensen, echt bizar! Maar er was toch nog steeds veel leven door de vele verkopers en de vele biddende mensen.
Om 4u 's morgens opgestaan en ons een weg gaan wringen door de mensenmassa om een mooi plaatsje te bemachtigen op het plein voor de kerk. Om 6u begon de mis. 't Was een indrukwekkende openluchtmis, ontzettend veel mensen, de president was aanwezig, bijgevolg ook heel de paraguayaanse pers. De virgen (een pop met veel gouden versiersels) werd door een gangpad door de menigte naar voor gedragen. De mis duurden zo'n anderhalf uur. Ik vond het best wel raar om zoveel gelovigen bijeen te zien, zeker als ze met z'n allen fanatiek 'Viva la iglesia catolica' beginnen te roepen... Daarna wouden we zo snel mogelijk naar huis, maar dat wou iedereen... Er was een constante stroom van bussen, naar alle delen van paraguay, allemaal propvol! Gelukkig toch nog een bus naar huis gevonden, 'k ben in slaap gevallen op de bus, zo moe was ik!
Donderdag, 11 december moest ik nog een keertje naar school, het was diploma uitreiking. Het was in de sportzaal te doen, vanvoor op het podium deelde de directeur en de minister van onderwijs de diploma's uit. Het zou een officiele gebeurtenis moeten zijn (mijn klasgenoten moesten zelfs verplicht oefenen op het in ontvangst nemen van het diploma), maar natuurlijk werd er enkel gebabbeld en foto's getrokken. De beste leerlingen van elk jaar moesten ook op het podium gaan staan met de paraguayaanse vlag in de hand, een formule opzeggen.
Daarna met veel klasgenoten naar het huis van Rodolfo gegaan, BBQ gegeten. 't Was best raar voor mij, zij kennen elkaar al veel langer en waren echt afscheid aan het nemen van elkaar omdat iedereen nu zijn eigen weg gaat, terwijl ik hen nog maar net ken...
Maandag, 15 december was het colacion van mijn klas, zie het als een galabal. Jana was naar mijn huis gekomen en ons samen klaargemaakt. Iedereen zag er heel mooi uit, alle meisjes in een witte jurk (verplicht) en alle jongens in kostuum. Elke leerling heeft een tafel waaraan hij mensen aan mag uitnodigen (meestal de familie), maar ze moeten wel zelf voor het avondeten zorgen (vreemd). Jadiz had me uitgenodigd aan haar tafel, haar ouders, zus, 2 nichten en haar neef Javier waren er ook. Na het avondmaal moeten alle leerlingen een wals dansen, eerst met elkaar en daarna nemen de mama of papa het over (ja, heel plechtig hier). Ik wou absoluut niet meedansen, maar Diego had geen partner dus heb ik me maar opgeofferd... Daarna was het fuif.
Toen Jadiz naar huis ging, ben ik nog gebleven en had ik mijn handtas bij de tafel van Shirley gezet. Ik wou later naar huis gaan en merkte dat Shirley al weg was gegaan, ze had mijn handtas meegenomen, omdat ze me niet kon vinden en dacht dat ik ook al weg was!! Zonder geld en gsm dus... Gelukkig heeft de papa van Joji en Hose (het vriendje van Jana) mij dan thuis gebracht.
Woensdag, 17 december ben ik met Gladys, Rossana en Noelia meegegaan naar hun faculteit rechten. Ze moeten heel de vakantie klassen volgen voor hun ingangsexamen en ze hadden me uitgenodigd om eens mee te gaan. Om half 2 kwamen we aan, we waren met de bus gegaan. De lessen beginnen om 1u en Rossana en Gladys wouden niet meer binnen gaan, dus op een bankje gezeten en naar de kantine gegaan. Daarna naar de les (gewoon een klaslokaal zoals hun middelbare school hier). De professor kwam niet dus weer geen les.
Terug naar Ñemby, ik ben nog meegeweest naar Gladys thuis.
Daarna wou ik naar huis gaan, toen ik uitgenodigd werd door Hose om nog iets te gaan drinken met een paar klasgenoten in de REAL (grote supermarkt, met terras op de 2de verdieping).
Donderdag, 18 december met Ynske 'op avontuur'. We hadden de bus genomen naar Yaguaron, omdat daar volgens mijn mama 'veel te zien was'. Grote teleurstelling, geen mens op straat, de 'mooie' kerk bezocht. De enige toeristische bezienswaardigheid is een heuvel met een mooi uitzicht, maar het was toch een paar graden te warm voor twee belgen voor dergelijke fysieke inspanning...
Vrijdag, 19 december was het de laatste 'despedida' (afscheid) van mijn klas. Niet veel mensen zijn gekomen, en het geplande tripje naar Tobati ging niet door, dus zijn we maar naar Gloria thuis gegaan. Weer BBQ gegeten, Jana en ik hadden besloten om als dessert pannenkoeken te maken. 't Was echt goed gelukt, het overgrote deel heeft Hose wel gebakken (hij wou bewijzen dat hij het beter kon dan mij, omdat mijn pannenkoeken niet 'perfect rond waren') Daarna nog films zitten kijken met de ventilator volle bak en liters ijskoude terere!
Zaterdag 20 december met Alma naar het huis van haar oma gegaan op het platteland in Roque Gonzalez tot maandag. Echt niets gedaan! Veel geslapen ('t is daar erg rustig), veel terere gedronken ('t was weer onaangenaam heet). Het huis ligt aan een van de belangrijkste wegen van Paraguay... amai, bij ons zou het een dorpsweg zijn!) Er kwam niet veel verkeer langs, maar vooral veel bussen naar alle delen van Py en ook naar Arg.
Dinsdag, 23 december kwamen we vroeg in de morgen thuis, het is aangenamer om te reizen voor de zon opkomt. Ze stonden op het punt om het varken te slachten. (Overdag stond dat altijd op het grasveld tegenover ons huis en 's avonds zette mijn papa het dan op de binnenplaats) Daarvoor komen een paar 'professionele' mannen af, en ze doen dat gewoon thuis op de binnenplaats. Ik ben niet gaan kijken, maar het gegil vergeet ik toch niet snel meer. Het vlees was bedoeld voor kerstavond en om te verkopen in de winkel.
In de namiddag kerstcadeautjes voor mijn gezin gaan kopen in Ñemby...
Woensdag, 24 december kerstavond. De hele dag geholpen met de voorbereidingen, het was niet zo warm vandaag, gelukkig maar. 't Regende zelfs, deed me toch beetje aan Belgische kerst denken =) Fruitsla gemaakt voor clerico (wijn met frisdrank) Vanaf de vooravond leken we precies in oorlogsgebied te zitten! Ontzettend veel bommetjes en vuurwerk. Mijn mama deed gouden zaken bij de buurjongetjes. De winkel van mijn ouders was open tot half 12 (!), voor hun is het dan ook een goedverdienende avond. Dan begonnen we te eten, iedereen was eigelijk echt moe. Om 12u kussen en cadeautjes uitgedeeld. Met mijn papa op het terras vuurwerk gaan kijken. Mijn broer is daarna nog uitgegaan (dat is hier de gewoonte), maar ik ben met Alma en Rossio, het buurmeisje, op het terras gaan zitten en sidra gedronken.donderdag, 25 december in de namiddag naar de familie van mijn papa in Tobati gegaan met het hele gezin, inclusief Will en Lily, vrienden van Oscar. Mijn ouders bleven bij de familie en wij zijn de 'toeristische' bezienswaardigheden gaan bekijken en dan (eigelijk toevallig) naar een balneario gegaan (zwembad-disco ineen) waar el Remixero optrad (mega populaire paraguayaanse groep). Echt tof om te zien!
zondag, 28 december voor het eerst naar het zwembadcomplez hier bij mijn in de buurt gegaan met Jadiz, Lauro, Catalina en Rodolfo. Zoveel mensen! Vuil water! Maar heel verfrissend. Paraguayanen zwemmen trouwens met kleren aan, best raar.
Dinsdag, 30 december ben ik (voor een keer) is heel vroeg opgestaan (3u) om met mijn mama en Oscar mee te gaan naar de markt om inkopen te doen voor de winkel. De markt was een grote plaats met verschillende grote magazijnen met opgestapeld groenten en fruit, deels overdekt. Er was echt ontzettend veel volk, maar dat kwam omdat het bijna nieuwjaar is.ç
Overdag met Jana rondgehangen in Ascunsion en 's avonds met Alma naar een verjaardagsfeestje van Karina geweest.
Woensdag, 31 december. Laatste dag van 2008! Redelijk verveeld, fruisla helpen maken en vooral veel met Alma in de despensa gezeten omdat de mama het feestmaal aan het bereiden was. Jammer genoeg een hele slechte start van het nieuwe jaar gemaakt. Blijkbaar houdt mijn familie wel van een beetje drama op feestdagen... Mijn papa was bij zijn familie gaan vieren, mijn zus lag al in 11u in bed (omdat ze kwaad was op mijn broer dat ze niet met hem mee uit mocht gaan), mijn broertje praatte al een paar dagen niet tegen mij (laten we het zijn puberteit noemen), en voor het avondeten om 12u begonnen de mama en Oscar nog ruzie te make.... Daarna toch nog uitgeweest met Jana en haar vriendje (Oscar was zo vriendelijk om ons naar de grote disco van Ñemby te brengen). Gelukkig leer je wel snel nieuwe mensen kennen, en hebben we ons nog goed geamuseerd.