oktober

In de voormiddagen ga ik naar school. Het vroege opstaan (6u) wendt wel al...ik begin hier zelfs een ochtendmens te worden (heeft misschien ook wel te maken met het feit dat ik hier ten laatste om half 10 in mijn bed lig tijdens de week =))
Op school begin ik de lessen te volgen, m.a.w. ik kopieer net zoals de rest het bord of als de leerkracht dicteert, onderneem ik een poging om dat op te schrijven (tot groot vermaak van Gladys die dan mijn fouten verbeterd). Het zijn voornamelijk wiskunde, fysica, plan optativo (vraagstukken) en engels waar ik echt bij kan volgen. De anderen vinden dat moeilijke vakken, maar ze krijgen dan ook alleen de formules en geen uitleg hoe ze daar aan moeten komen, echt, ik zou het ook niet snappen.
Voor de rest vind ik de andere vakken (zoals antropologia, historia, politica en sociologia) ook best wel interessant (hoewel ik er niet altijd veel van versta), zo leer ik meer over de cultuur in Paraguay.
Veel van mijn klasgenoten zijn trouwens 18 jaar of ouder... en ik die dacht dat ik bij jongere mensen in de klas ging zitten!
We hebben ook wel vaak een vrije dag, niemand die dan juist weet waarom, maar ik vind dat best leuk! Hernan heeft ondertussen al laten weten dat hij ook naar een ‘Colegio Nacional’ wil i.p.v. naar een ‘Colegio Privado’ –zoals Osvaldo, omdat ik zoveel vrije dagen heb. (Maar dat willen mijn gastouders absoluut niet, nationale scholen zijn gratis, en blijkbaar niet zo goed als de privescholen.)
De namiddagen probeer ik zo veel mogelijk te vullen. Ik wil niet elke dag voor de tv zitten zoals mijn ‘hermanitos’.
De huisregels leren kennen door een klein ‘incidentje’...Vrijdag (3 okt) ben ik ’s avonds met Rossana en Gladys (twee vriendinnen uit mijn klas) ‘op stap gegaan’ in Ñemby. Ook even naar het schoolfeest geweest van het nichtje van Gladys – Michaela-, dat was een miss en misterverkiezing en optredens. Ze vroegen of ik daarna mee wou met hen naar een motoroptocht (Gladys is echt zot van motors), maar ik had eigelijk totaal geen idee wanneer ik thuis moest zijn (ik had het daar nog niet echt met mijn gastouders over gehad) dus heb ik dat maar gelaten. Jorge, de vriend van Gladys, heeft me met zijn brommer thuisgebracht (we reden door een rood licht, zegt Jorge: “Ja, ’t was rood, maar ... we zijn in Paraguay” Gladys had hem nochtans verplicht voorzichtig te rijden). Het was nog maar half 10, maar iedereen lag al in bed, alles was donker en de poort was op slot. Uiteindelijk kwam mijn papa dan de poort en de deur opendoen (veel sloten hier). Hij was niet kwaad ofzo, maar ik voelde me wel schuldig. En dat schuldgevoel werd alleen maar groter toen Gladys mij rond 11u belde op mijn GSM! Blijkbaar had ik de sleutels van haar huis, die ik voor haar in mijn handtas had gestoken, nog en konden ze dus niet binnen. Ze kwamen met z’n drieen op de brommer (Gladys, Rossana en Jorge). De honden natuurlijk aan het blaffen (we hebben er 3: Milly, een klein hondje –zo eentje als tante Magda heeft =); Caeser, een Duitse herder; en Rino, een redelijk grote hond. Alleen Milly mag binnen in huis) Ik op het terras van onze slaapkamer, van plan om de sleutels te gooien, over het terras en de poort naar Gladys...maar ik ben het...dus de sleutels belanden tegen de electriciteitsdraad boven het terras en de sleutels vielen dan ook bijgevolg loodrecht op het terras!! (En ja, zij hebben daar nog lang mee zitten lachen...) Ik ben naar beneden gegaan en probeerde de voordeur open te doen, dat lukte mij niet. Dan ben ik maar mijn papa gaan wakker maken, die dan de deur heeft geopend (hij was nog steeds niet kwaad, maar ik voelde me heel schuldig!!)
De volgende morgen een gesprek gehad met mijn gastouders, ik mag ’s avonds tot 21u uitgaan, omdat zij dan gaan slapen en de deuren sluiten. Ik mag later weggaan, maar dan moet ik bij iemand anders blijven slapen... tof tof dus (sarcastisch te lezen weliswaar)
De zaterdagvoormiddag (4 okt) kwam Carmen, het nichtje. Samen de mama en Aurelia geholpen met het middageten (gnocchi’s rollen op zo’n houten plankje en groenten snijden). ’s Avonds ben ik met de bus naar Ypane gegaan (wat mijn moeder wel gevaarlijk vindt, maar ik heb haar verzekerd heel voorzichtig te zijn. Ik wil namelijk niet heel het jaar elke avond in huis doorbrengen), naar Gozde’s huis (het Turkse meisje) om hamburgers te eten (het was hamburgeseada). Alle AFS’ers van Ñemby en Ypane waren daar. ’t Was fijn om ze nog eens te zien...Om 20u30 moest ik wel al terug de bus naar huis nemen (herinner de ‘regel’), maar blijkbaar komen er niet veel bussen langs op dat uur...
De zondag (5 okt) met Hernan naar een hamburgeseada op de school van Hernan en Emilce gegaan (die school is heel dicht bij ons huis). Lily (mijn gastmoeder) en Emilce waren daar aan het helpen. Meuri (mijn vorige zusje) was daar ook, ze negeerde me en begon te fluisteren met haar vriendinnetjes, best wel een beetje pijnlijke situatie dus =)
Dinsdag (7 okt) ben ik samen met Jadiz (mijn klasgenote met wie ik elke dag samen de bus naar school neem) naar Lauro’s huis gegaan (klasgenoot). Normaal gezien gingen Catalina en Rebecca ook komen om volleybal te spelen (je hebt hier overal volleybal en voetbal terreintjes), maar ze hadden afgezegd. We hadden de bus genomen tot zover we konden en dan moesten we wandelen (Lauro was ons wel aan het opwachten)...en we hebben nogal gewandeld! (Nu snap ik waarom vrienden hier elkaar niet zoveel thuis opzoeken...) Het was echt ver en een doolhof van straten (met niet veel huizen). Bij zijn thuis terere gedronken (had ik echt wel nodig!), gebabbeld, naar een telenovelle gekeken (tv stond buiten en zoals bij de meeste Paraguayanen ook aan overdag). Ook beetje rondgewandeld in zijn buurt (eigelijk verbaas ik me al niet zoveel meer over het landschap, terwijl het toch elke keer zo mooi is). Rond half 5 naar huis vertrokken. Jadiz en ik moesten alleen naar de grote weg terugwandelen, we zijn maar een keer verdwaald en hebben maar twee keer de weg moeten vragen =). Jadiz had een beetje schrik, we konden overvallen worden...Tsja, zij kent haar land beter dan ik zeker, maar ik vond het toch een beetje paranoia =D
De volgende dag (8 okt) naar Jadiz’ huis gegaan. Zij woont gelukkig dicht bij mij (ik moet alleen de grote weg oversteken en een straat doorwandelen). Ik verschiet er toch elke keer weer van in wat voor arme huizen mijn klasgenoten wonen...maar ik zit dan ook op een nationale school (ik wil niet denigrerend klinken ofzo)
Donderdag (9 okt) naar Ñemby centrum gegaan, Jana was me daar aan het opwachten. De bus naar haar huis genomen. (Het was de eerste keer dat ik haar huis zag) Daar terere gedronken en gebabbeld. De bus terug genomen naar het centrum. We gingen normaal dezelfde bus nemen als de studenten uit Ypane om naar een dansles ‘savonds te gaan (ons systeem: een SMS sturen als je vertrekt en zeggen op welke bus je zit en dan laten rinkelen als je bijna bij de plaats bent waar de andere opstapt. Is de enige manier waarop je op dezelfde bus geraakt zonder af te stappen, omdat er zoveel bussen en lijnen passeren) Er zat toch een foutje in het systeem en Jana en ik zaten op een andere bus, maar uiteindelijk hebben we het gevonden. Vrienden van Gozde’s ouders hebben een dansacademie en bieden alle AFS’ers gratis lessen aan (dinsdag is het arabisch, donderdag hip hop en vrijdag Latino – eigelijk interesseert alleen vrijdag me =)) Vandaag dus hip hop... was echt lachen!!! (ik heb er niet zoveel talent voor) Gozde, Paola (dat is de zus van Gozde), Nico en Annibal (zijn gastbroer) en Leo waren er ook. Ik was gelukkig op tijd terug thuis.
Zaterdag (11 okt) was Carmen er weer. Met Hernan en Carmen gevoetbald (ze willen het me perse leren...nog iets waar ik niet veel talent voor heb jammer genoeg) en weer geholpen met het middageten klaar te maken (mijn gastmoeder apprecieert het dat ik help. Ik doe ook vaak de afwas en ik moet mijn eigen kleren uit de wasmachine halen, ophangen en strijken. Ik moet mijn bed opmaken en mijn kast (die ondertussen een beetje te klein begint te worden voor al mijn spullen) op orde houden) In de namiddag mee Hernan gaan wegbrengen naar zijn Engelse les in San Lorenzo en dan met m’n mama Lily en Carmen naar een ‘dierenwinkel’ gegaan. Ze verkochten vissen, vogels, kuikens, konijnen en cavia’s. Wij gingen voor de kuikens, maar ze hadden de juiste niet. (Ik begin eindelijk door te hebben wat mijn ouders doen, mijn papa is chemisch ingenieur en controleert water. Naast ons huis hebben ze een ‘bedrijfje’ waar Victor producten maakt om water te reinigen en dat naar de klanten brengt. De moeder is de boekhoudster. Ze houden ook veel kippen en daarvan verkopen ze de eieren.) Het zal in Belgie ook wel zo zijn, maar de dieren zaten samengepropt in kale kooien.
Hoewel het ’s avonds voetbalmatch Paraguay- Colombia was op tv en dus iedereen weer voor de tv zat en er dus weer veel geweerschoten en getoeter was op straat, vroeg gaan slapen...(Paraguay is gewonnen, voor degenen die het wel iets interesseert)
Zondag (12 okt) naar de familie gegaan in Guarambare. Het was in de cancha te doen (voetbalveld). BBQ gegeten (lees: enkel mandioca en vlees- hetzelfde dat ik hier elke dag op mijn bord krijg =) Het klinkt misschien verwend, maar ik mis vlees op mijn bord zonder massa’s vet en vlees aan) Familie is wel aardig, maar praat voornamelijk Guaranie, waar ik nog niet veel van versta...
Daarnaast ga ik in de namiddag ook soms naar de gym. Ik ging eerst met mijn broers, maar nu ga ik meestal met Jadiz. Jana en Golf zijn daar dan ook meestal (zij gaan bijna elke dag, maar daar heb ik net niet genoeg discipline voor =))