Buenos Aires

Ik heb thuis een computer, maar geen internet, dus als ik tijd heb dan schrijf ik mijn bericht op de computer, zet ik dat op mijn mp3 en later kan ik dan in het cyberlokaal dat op mijn blog zetten. Daarom dat mijn berichten nu zo lang zijn =D

donderdag, 25/09:
Vandaag vertrokken met Emilce en Lily naar Argentina naar een "festival de danza" (interantionale wedstrijd) waar mijn zus met haar dansacademie "Danzar" gaat optreden.
De bus vertrok om 12u in Asuncion. Er zijn 3 dansacademies vertegenwoordigd op de bus. Ik zat in de bus naast een moeder van een meisje van de andere academie (Stylo's) en achter mij zaten mijn moeder en Emilce. Veel meisjes zijn alleen, maar er zijn toch ook een paar moeders mee (om te helpen bij het klaarmaken voor het dansen), en de dansleerkrachten natuurlijk.
Om 14u waren we bij de Paraguayaans-Argentijnse grens. Daar hebben we drie uur en een half moeten wachten, omdat de documenten van een meisje niet helemaal in orde waren (denk ik toch, dat is wat ik heb begrepen). De moeder naast mij zei dat het niet normaal is dat je zo lang moet wachten bij de douana, maar Claudia, de reisleidster, zei dat dat nu eenmaal het beleid is van die ambtenaren. Soms laten ze het 3 minuten duren, andere keren 3 uur!!
We reden Argentinië dus binnen toen het al bijna donker was (Rond 18u is het hier al donker).
Gestopt in een tankstation voor het avondmaal. En om 20u gingen de lichten in de bus uit, verbazingwekkend genoeg was het heel de nacht stil.
Het was zogezegd een luxueuze bus met airconditioning, maar ’t was echt warm in de bus en de wc was walgelijk!

Vrijdag, 26/09:
Om 7u (in Argentijnse tijd, dat is dus +1uur) stopte de bus voor het ontbijt en het toilet. (Iedereen had zijn tandenborstel en handdoekje mee).
Vanaf dan werd er niet meer geslapen. Het Argentijnse landschap bewonderd, heel gelijkend op het Chaco-uitzicht in Paraguay waar we gisteren doorgereden zijn; dor, beetje bomen en struiken, uitgestrekt. Ook af en toe een boerderijtje, beetje landbouw en veeteelt (koeien) maar dat is hier meer de uitzondering dan de regel. Door dit landschap gaat dus een “grote” verharde weg (kun je echt niet vergelijken met een autostrade!) en de meeste wegen die er op uitkomen zijn stofwegen. (Af en toe dan zo’n modern tankstation met shop...best wel een raar zicht)
Rond 13u30 aangekomen in Buenos Aires. Eerste indruk: wat een wereld van verschil met Asuncion!!! Veel hoogbouw, nieuwe en historische gebouwen, brede straten...
Meteen naar het theater gegaan voor het dansfestival. In de bus waren de meisjes zich al aan het klaarmaken (haren in de gel zetten en vlechten maken).
In het theater moeten de deelnemers elk om de beurt, maar wel snel achtereen, optreden voor een jury. In de zaal zaten niet veel toeschouwers. Het is een internationale wedstrijd, maar ik heb alleen maar Paraguayanen en een paar Argentijnen gezien. Er zijn verschillende categorieën, raar genoeg is Paraguayaanse dans daar een van! Ook show, hip hop, modern, arabisch, jazz,... Soms in groep, of duo of solo en in verschillende leeftijdscategorieën. Heel de namiddag dus optredens gezien... meestal een beetje hetzelfde.
Rond 18u was de eerste dag van het festival afgelopen en ontstond er een beetje geruzie met de organisatoren, omdat niet alle deelnemers die voor vandaag geprogrammeerd stonden, hebben kunnen dansen. Emilce danst mee in 4 categorieën en vandaag heeft ze niet kunnen dansen door technische problemen.
Met de bus naar het hotel, maar....het hotel zat vol! Er was wel nog plaats voor de andere academie, maar niet voor de onze. Alle moeders nog meer verontwaardigd, kwaad in de lobby blijven zitten uit protest. Claudia, de reisleidster, heeft een ander hotel gevonden. Onze bagage afgezet (ik slaap op een kamer met mijn gastmoeder en Emilce) en weer de bus op naar een restaurant om avond te eten (ondertussen was het al 23u). Tegen dat we weer in het hotel waren (de bus moest eerst de andere academies bij hun hotel afzetten) was het al half een.
Nog niet veel van de stad gezien, enkel uit de bus.

Zaterdag, 27/09:
Vroeg opgestaan. Ik dacht dat we vroeg moesten vertrekken naar het theater, was ik even “hora paraguaya” vergeten- jaja zelfs in Argentinië =D (Ik word hier echt een ochtendmens!) Na het ontbijt (na 2 maanden nog eens aardbeienconfituur gegeten! In Paraguay eet ik als ontbijt enkel brood met melk) De dansacademie “Danzar” had bijna besloten om niet meer deel te nemen aan de wedstrijd, omdat het zo slecht georganiseerd was gisteren en omdat er bijna enkel Paraguayanen aan deelnemen. Uiteindelijk hebben ze dan toch besloten te dansen.
Rond 10u vertrokken naar het theater. Ik ben mee op deze reis als “asistent” dus de meisjes geholpen met klaarmaken om te dansen. Daarna weer in de zaal gaan zitten. Ik heb Emilce zien dansen in de “danza Paraguaya” en moderne dans. Het wachten duurde wel lang, ondertussen mooie optredens gezien, maar bij de zoveelste traditionele Paraguayaanse dans had ik het wel gezien. Lily ging door een crisis, een zak van Emilce was verdwenen. Het bleek in een tas van een ander meisje te zitten. Ik werd een beetje genegeerd tijdens dit alles. Ik ben dan maar eens buiten het theater gaan kijken op mijn eentje. Het theater bevond zich op een binnenpleintje, echt mooi. Iets gaan eten en daarna een beetje in de winkeltjes rondgehangen. Er was een winkeltje dat eigelijk meer een archief was, ze verkochten oude boeken, prenten, kaarten, tijdschriften, posters, kranten... Echt geweldig!
Toen ik terugging naar het theater (16u) waren de optredens gedaan en begon de prijsuitreiking. Elke deelnemer kreeg wel een prijs, omdat iedereen meedeed in verschillende categorieën en omdat er niet veel concurrenten waren. De dansacademie van Emilce had niet zoveel gewonnen.
Daarna weer laat gaan eten, iedereen moest zich opfrissen in het hotel en ons hotel is redelijk ver van het restaurant.

Zondag, 28/09:
Vroeg opgestaan en ontbeten, om half 8 met de hele groep de stadsbus naar het centrum genomen. Daar beetje rondgelopen, de moeders hebben veeeel foto’s van hun kinderen genomen! De metro terug genomen naar het hotel, dat is heel speciaal voor hun, dus weer allemaal met hun fototoestel, we werden nogal bekeken =).
Daarna rond 11u met de bus naar een pretpark buiten Buenos Aires gegaan. Ik ben niet zo’n grote fan van pretparken, maar ik ben toch maar op de attacties meegegaan. Emilce was nogal slecht gezind en heeft niets meegedaan, Lily daarentegen...blijkbaar zo’n moeder die ‘hip’ wil zijn door overal op te gaan. ’t Was een tikkeltje genant =)
Mijn moeder praat wel niet veel met mij deze reis, ik denk dat ik deze reis meer met andere moeders heb gepraat dan met haar...
Het begon te regenen, alle attracties werden stilgelegd (zo gaat dat hier, je mag dan wel een andere dag gratis terugkomen...) Emilce wou pizza gaan eten, dus hebben we buiten het park in een restaurant pizza gegeten. (Op de Zuid-Amerikaanse manier van hun “wij-delen”cultuur: een grote pizza waar iedereen stukken van neemt)
Het pretpark bevond zich in een gebied, gericht op toeristen. Op een overdekt marktje rondgelopen met souvenirs van Argentinië. Mijn gastmoeder was voor iedereen van het gezin iets aan het uitzoeken.
Rond 15u met de bus terug naar het hotel, waar we een siesta gehouden hebben.
’s Avonds enkel met onze dansacademie pizza gaan eten in een restaurant dicht bij ons hotel. Na het eten nog een avondwandeling gemaakt in de buurt, maar de kinderen waren een beetje moe. (Deze academie heeft leerlingen van 6 tot 15 jaar)

Maandag 29/09:
’s Morgens onze koffer gepakt en ontbeten. Om 9u30 kwam de bus ons ophalen in het hotel, we zijn de andere academies gaan ophalen en daarna naar de haven gegaan (Puerto Morena). Iedereen weer massa’s foto’s aan het trekken...
Daarna heeft de bus ons afgezet, een beetje buiten het centrum, om te shoppen. (Een stad bezoeken is voor de Paraguayanen blijkbaar shoppen...) Ik was Emilce en Lily al meteen kwijt, omdat ze in elke winkel wel iets kochten, dus heb ik maar de rest gevolgd. (Ik heb op deze reis ontdekt dat Emilce echt wel verwend is... haar favoriete woorden “comprame- koop mij” en haar moeder koopt haar wat ze wil. Maar ik heb al gemerkt dat dat precies wel typisch is hier om je kinderen te verwennen) De winkels hebben hier vooral flashy kleren, dus niet echt mijn smaak. Wel een mooie sjaal gekocht en een handtasje.
Om half 3 moesten we terug op de bus zijn, veel mensen waren te laat dus uiteindelijk zijn we om 15u vertrokken richting Paraguay. Op de terugweg in de bus eigelijk pas kennis gemaakt met de mensen van de andere academie (“Stylo’s”) die voor mij zitten in de bus, zij hebben ongeveer mijn leeftijd. Dus goed mijn Spaans kunnen oefenen, hoewel sommigen wel een woordje Engels konden.
Rond 21u gingen de lichten in de bus uit, dit keer met veel protest, maar uiteindelijk werd het toch stil.

Dinsdag, 30/09:
Rond half 8 gestopt voor het ontbijt. Nog tot 13u (Paraguayaanse tijd) in de bus gezeten. Deze keer wel vlot de grens over gegaan. Iedereen het volkslied aan het zingen (serieus! =)) en de vrouw die naast mij zat, heeft een gebed voorgelezen met elkaars handen vasthouden en daarna elkaar een hand geven en “la paz” wensen...allemaal omdat we een veilige reis gehad hebben.
Uiteindelijk niet veel van Buenos Aires gezien, enkel een indruk gekregen. Mijn mama vindt de mensen hier zo gehaast. Het is hier heel westers. Ik heb daar vanalles gezien: natuurlijk (!) blonde mensen, alternatieven, gothics, ... Nu pas valt het mij op dat dat echt uitzonderingen zijn in Paraguay...
In Argentinië is het Spaanse accent trouwens onverstaanbaar voor mij!! Ik had ergens een empanada met “jamon” gevraagd en ik krijg “pollo”, geen idee waarom die mij niet verstonden =D
Ik ben dus echt wel blij dat ik in Paraguay zit: hier zijn niet veel westerse invloeden (ik weet wel dat ik in de hoofdstad zat en dat dat niet in heel Argentinië zo is, maar zelfs in Asuncion vind ik het niet ‘westers’) en de mensen spreken een “mooi” Spaans. =)