Ik begin me langzaamaan aan te passen aan het leven hier in Paraguay, hoewel ik nog dagelijks dingen opmerk die ik toch vreemd of anders vind. Maar dat maakt het net leuk natuurlijk.

Om jullie een beeld te geven van mijn school: de schooluren zijn van 7u 's morgens tot 12u. (ik volg de "curso mañana", je kunt ook naar school gaan van 13u tot 18u "tarde" of 's avonds van 18u tot 21u "noche") Een schooldag begint altijd hetzelfde, alle leerlingen staan per jaar opgesteld in rijen, vooraan op een verhoog staat de directeur die mededelingen doet en zegt wie die dag jarig is (hier versta ik trouwens nooit iets van). Dan moeten we applaudiseren voor de schoolvlag en de paraguayaanse vlag die leerlingen aanvoeren met vaandels (applaudiseren wordt overigens niet cool bevonden door mijn klasgenoten, dus jah... dan doe ik dat ook maar niet =)). Dan wordt het volkslied gezongen (ofwel in het Spaans ofwel in Guarani. Ik begin al een paar woorden te kennen) en soms wordt daarna nog een gebed voorgedragen of iets (en ik heb nooit goed door wat, volgens mij gewoon een tekstje) voorgelezen door een leerling. Er is ook al is een kerklied gezongen en ook al eens 2 leerlingen die een traditonele dans deden (heel verscheiden dus). Dit duurt redelijk lang.
Daarna gaan we naar de klas (ik zit trouwens in het laatste jaar, dat is hier het 3de). In mijn klas zitten we met (hou je vast...) 59 leerlingen! Maar het lijken er niet zo veel, het is niet dat we opgepropt zitten. De tafels zijn hier zo van die stoeltjes met een schrijfblad aan vast en deze stoelen staan zeker niet netjes in rijen. (het gebeurd vaak dat iemand tijdens de les zijn stoel pakt en eens van plaats veranderd) Lessen zijn hier leerkrachten die hun leerstof dicteren of op het bord schrijven... de leerlingen schrijven dit over, meestal achteraf van elkaar. Ze maken echt wel werk van hun schriftjes (veel kleurtjes en mooi schrijven, ik denk dat ze ook punten krijgen op hun schrift.) Ik heb trouwens nog altijd geen idee hoelang lessen duren en wanneer we speeltijd hebben. (ik weet dat we 8 lesuren hebben, maar deze duren niet lang en 2 speeltijden) Het rare is echter dat het geen probleem is als je de klas uit loopt om iets te gaan kopen in de kantine (Daar verkopen ze vanalles: snoep, fruit, hamburgers, empanades, drinken...) De meeste leerlingen ontbijten niet thuis en kopen iets in de kantine en eten dat op in de klas. Ik ben vaak in de war omdat de leerkracht ook soms geen les geeft en iedereen gewoon met elkaar zit te praten, naar muziek aant luisteren is, aant bellen is (met je gsm sms'en tijdens de les is de favoriete bezigheid. Soms sms'en mensen die ik ken van school mij tijdens de les, terwijl ik ze kan zien tijdens de speeltijd!). Als de leerkracht het laatste uur niet komt opdagen, mag je gewoon naar huis... en dat is al heel vaak gebeurd!
Deze week hebben mijn klasgenoten examen (ze mochten zelf hun examenrooster opstellen), dat is een blad met een paar vragen (zoals bij ons toetsen). Ze zijn hier ook heel goed in afkijken... ze praten met elkaar, ze hebben hun papieren onder hun examenblad,... De leerkracht ziet dat wel, maar zegt er niets van.
Dit is dus de reden waarom ik het niet erg vind om mijn laatste jaar nog eens over te doen =D

het geld (de guaranie): het leven is hier echt goedkoop. (1 euro is 6000 Gs. Ik laat jullie zelf uitrekenen hoeveel het allemaal is =))Een empanade kost hier 1500 Gs., een ijsje in een pot waar ze zo'n 5 bollen inproppen kost 7000 Gs. De bus kost altijd 2300 Gs. Ik heb een gsm gekocht voor 220 000 Gs en een bericht versturen kost zo'n 150 Gs. Maar andere elektronische toestellen is wel gelijk van prijs als bij ons.

de mode is nogal moeilijk om te vergelijken... sommige mensen lopen hier gekleed zoals bij ons en sommigen dragen echt kleren die je bij ons niet meer ziet. Dus 't zijn hier 2 werelden.
Een pyama dragen ze hier wel niet, ze gaan slapen met de kleren die ze aanhebben, en als ze opstaan dan doen ze soms nieuwe kleren aan nadat ze zich gewassen hebben en soms beginnen ze gewoon hun dag in dezelfde kleren. Maar ze wassen hun kleren wel veel. Ik heb ook al kleren laten wassen van mij (nogal logisch, ik ben hier al een maand) en ze zijn een beetje verstijfd en gekrompen (ofwel ben ik al verdikt, en dat is wel een grote mogelijkheid).
Zakdoeken gebruiken ze trouwens ook niet (je neus snuiten in het openbaar is hier not done), ze pakken gewoon een kledingstuk dat ze toch gaan wassen en snuiten er hun neus in (En ja, de eerste keer dat ik dat zag was ik verbaasd =D)
Iedereen- manne, vrouwen en kinderen - dragen hier teenslippers! Daar kan ik me volledig aan aanpassen =) (ofwel sportschoenen, ballerina's of sandalen zie je hier heel zelden)

het klimaat is hier erg wisselend. Het is hier nu winter. De ene dag is het hier koud en draag ik lange broek, pull en sjaal (Ik moet toegeven: het is hier koud vanaf het moment dat de temperatuur onder de 20 graden is). En de andere dag is het hier super warm (vandaag bijvoorbeeld 37 graden, terwijl ze voor morgen 24 graden voorspellen!), draag ik hier shorts en topjes. De Paraguayanen dragen nu nog lange broeken en T-shirts want voor hun is dit niet warm. In de zomer kan het 45 graden en warmer worden. Ik kan jullie nu al zeggen dat ik dat niet overleef, of misschien enkel als ik om het uur een douche kan nemen en op mijn bed kan liggen met de ventilator aan! (Elke kamer (van huis tot school en winkel) is hier voorzien van ventilators. Jammer genoeg zegt Anibal - leerkracht Spaans - dat in de zomer vaak de electriciteit uitvalt voor een paar uur, omdat iedereen dan zoveel electriciteit verbruikt voor al de ventilators!!!). Mijn papa lacht met mij als ik zeg dat ik het warm heb, en wijst mij der dan op dat het hier in de zomer nog 10x erger is =) Ik kijk er al naar uit...

Het verkeer is hier eigelijk zoals je hoort in cliches over landen in Zuid-Amerika. Als er 2 rijvakken zijn, kan het gebeuren dat er 3 auto's naast elkaar rijden. De bussen wijken voor niemand, de auto's ook niet... en de brommers eigelijk ook niet (kun je je het al een beetje voorstellen =)). De oranje verkeerslichten worden meestal genegeerd. Bij de belangrijke verkeerslichten zijn er bijna altijd mensen die dingen verkopen (fruit, kranten, snoep..) of je voorruit wassen. Mijn mama houdt vaak haar hand al klaar bij haar toeter (een aangeboren reflex denk ik), maar er wordt alleen getoeterd als het echt nodig is (dus toch nog redelijk vaak, want soms halen ze hier wel toeren uit).
De bussen zijn leuk, je drukt op de bel en ze stoppen ter plekke. Zo kan ik altijd recht aan mijn deur afstappen. Het is niet waar dat de bus amper stopt en dat je er uit moet springen terwijl hij nog aan het rijden is, dat heb ik nog maar 1 keer voor gehad en ik heb al vaak de bus genomen. Ook om op te stappen kan je je hand uitsteken als je de bus ziet naderen en de bus stopt, zelfs al stopt hij 20 meter daarvoor om iemand anders op te laten stappen. Je zou denken dat de bus nemen dan lang duurt, omdat iedereen de bus laat stoppen waar hij wil, maar er zijn denk ik toch een aantal vaste plaatsen en je stapt natuurlijk mee uit als iemand de bus laat stoppen vlakbij de plaats waar je er uit wil.
Sommige klasgenoten vinden het heel raar dat ik alleen de bus mag nemen van mijn ouders, ze vinden dat gevaarlijk en zouden dat zelf niet snel doen, maar ik heb me eerlijk gezegd nog nooit onveilig gevoeld op de bus. (Ok, ik luister wel naar de waarschuwingen dat je niet je gsm of mp3 mag bovenhalen op de bus.)