februari

Terug thuis van Argentinie en klaar om beetje van Paraguay zelf te zien.
Griet, de Belgische vriendin van Oscar komt een tijdje op bezoek... het aantal dingen die aan belgie doen herinneren wordt dus weer een beetje groter door alles wat Griet mee had =)
vrijdag, 6 februari tegen de avond naar Ypane vertrokke... samen met de andere AFS studenten daar gewacht op de bus naar Encarnacion (reisje georganiseerd door een AFS verantwoordelijke van een ander comite)
zaterdag, 7 februari kwamen we in de ochtend aan (na 6uur rijden, niet lang dus voor Latijns-Amerikaanse normen) In de voormiddag een beetje door het stad gewandeld. In de namiddag waren we vrij, vooral genoten van onze siesta en van het hotel-zwembad (twas weer onaangenaam warm). Klaargemaakt en tegen de avond met de hele bende naar het beroemde carnaval van Encarnacion gegaan. Een lange stoet van praalwagens en modellen met pluimen op hun hoofd die dansend voorbijkomen. De toeschouwers staan op tribunes. Schuimgevechten gehouden met spuitbussen, ze verkochten niet voor niets plastieke beschermbrillen, maar "dat hadden wij niet nodig". De volgende ochtend kreeg ik mn ogen bijna niet meer open en waren ze pijnlijk rood. Maar veel ambiance!!!
zondag, 8 februari zijn we de ruines van de Jesuiten gaan bezoeken (staat op de werelderfgoed-lijst) Jammer van het tekort aan slaap en de onverdraagelijke hitte (er stond niet een boom tussen die ruines), anders had het me echt wel kunnen boeien. De bus terug op richting Asuncion.
Donderdag, 12 februari in de vroege ochtend weer de bus op naar Ciudad del Este met Griet, Myrthe en Ynske. 5 uurtjes op de bus. Rond half 11 waren we daar. We hebben onze spullen gedropt in het hotel en zijn te voet naar het centrum gewandeld. Niet veel te zien, maar Ciudad del Este is bekend om zijn mercado en shoppings (tis hier goedkoper).
In de namiddag de bus genomen naar Itaipu, de (voorlopig nog) grootste stuwdam ter wereld. Ze maken daar electriciteit die meer dan de helft van Paraguay voorziet. De helft is van Paraguay en de andere helft is van Brazilie. Een rondleiding per bus gekregen, twas interessant.
Om 17u waren we terug in het centrum, maar alle kraampjes sloten en we voelden ons niet echt meer op ons gemak, twerd een gore buurt.
In de avond in een "veiliger" stadsdeel gaan eten.
vrijdag, 13 februari zijn we naar de watervallen (op de grens Argentinie-Brazilie) aan Argentijnse kant gegaan. Beetje tijd verloren omdat je aan de ingang alleen met pesos kon betalen en wij daar met onze guaranies stonden, maar gelukkig mocht Myrthe binnen om geld af te halen. Het "park" is heel groot. Je hebt de grootste watervallen die je van bovenaf kunt zien (echt machtig om daar te staan, je ziet het water niet neerkomen door alle waterdamp) en nog kleinere die je van verschillende kanten kunt bekijken. T was weer overweldigend mooie natuur... met geen woorden te beschrijven =)
zo·n 5u later terug naar Ciudad del Este, spullen gaan ophalen in het hotel en terug de bus op.
vrijdag, 20 februari, naar een quince gegaan van Laura, de gastzus van Ynske. Mijn eerste en waarschijnlijk enige quince. Een groot verjaardagsfeest dat word gehouden als een meisje 15 jaar wordt, bijna de proporties van een bruiloft. Heel mooi en me goed geamuseerd, maar ze geven daar zo veel geld aan uit, uiteindelijk is dat ook maar vergankelijk he, alles voor het aanzien zeker.
zaterdag, 21 februari was het carnaval in Ñemby... beetje zoals in Encarnacion, maar dan in het klein en minder goed georganiseerd. Alle wijken sturen een groep, eerst een stoet door het centrum (zot veel mensen!) en daarna geven alle verschillende groepen een optreden, de beste wint.
woensdag, 25 februari is het school weer begonnen.

maart

Het school is dus weer begonnen... hoewel mijn klasgenoten nu jonger zijn, vind ik het leuker dan het vorige schooljaar, ik versta en spreek beter spaans dan toen (maar maak je geen illusies, ik en talen leren zal wel nooit een wonder voortbrengen =)) en mijn klas is echt grappig. Ik zit nog steeds op dezelfde school, in het centrum van Ñemby, Pablo Patricio Bogarin, en ook opnieuw in mijn oude klas, het derde jaar (tercero quarta). In de klas probeer ik echt deel te nemen aan de les, ja ja! Overschrijven van het bord, dicteren, antwoorden... Na het school gaan we nog steeds met een hele groep naar het plaza om terere te drinken.
Ik ben ook samen met Ynske begonnen met gitaarles elke dinsdag en donderdag in de namiddag in Ñemby. Onze leerkracht, Luis, is van Argentinie. Hij is zo nieuwsgierig naar het leven in Belgie dat hij tussendoor maar vragen blijft stellen!
De maand maart is echt voorbij gevlogen! Raar, want op zich heb ik niet veel gedaan, het is weer een routine, naar school gaan.
vrijdag, 20 maart nog eens een reisje gemaakt, naar Pilar. 's Middags vertrokken samen met Ynske, Gozde en Frauke. Na een zes uur durende busrit waren we er. We verbleven in een gastfamilie voor het weekend. Heel vriendelijke mensen. 's Avonds rondgereden in hun auto met hun vrienden. Rondrijden met je ramen open en muziek op zn luidst en 60x op dezelfde plaats passeren is blijkbaar een bezigheid hier. Pilar lijkt een beetje op een badstad, veel groen, ligt aan een rivier, geen (zichtbare) armoede, geen bussen in de stad, wel veeeel fietsen en brommers. Duidelijk een rijkere stad dan mijn stadje.
zaterdag, 21 maart in de voormiddag het stad bezocht (plaza en basiliek met de virgen de Pilar) en in de namiddag naar de campo, weer in het midden van niets... stond ineens een huis waar een oud koppel woonden. Ze hebben enkel water uit een put en electriciteit van een zonnepaneel. Echt afgesloten van de wereld, ze doen wel inkopen in een dorpje vlakbij, maar ze weten echt niets van de wereld. (Ze dachten dat we van Argentinie kwamen, omdat ze waarschijnlijk nog nooit van Europa gehoord hadden). Paard gereden op de wei.
Toen we terug waren int stad, zijn Ynske en ik met onze 'gastzussen' gaan roeien op de rivier. Tof om te doen, ook al vond Ynske er niks aan =).
's Avonds was er een asado met vrienden van onze gastzussen, en daarna weer in de auto door het stad gereden. Grappig om dingen naar de mensen te roepen, omdat er veel leven op straat was.
Zondag, 22 maart eigelijk niets meer gedaan. 's Middags terug de bus op.
Raar dat ik mijn Paraguayaanse thuis echt al miste na zo'n weekendje weg =)
zaterdag, 28 maart organiseerde mijn klas hamburgerverkoop op de plaza. Met Alma even gaan kijken. Daarna ben ik naar de verjaardag van mijn ex klasgenote Gloria geweest, met zijn allen daar blijven slapen. Het was echt al lang geleden dat ik mijn oude klasgenoten nog gezien had!! Nu trek ik eigelijk altijd met mn nieuwe klas op.
Het is ook nog steeds overdreven warm, ondraagelijk soms voor mij... ik had nochtans mijn hoop ingezet op de herfst die onlangs is begonnen.
Nog maar drie maanden te gaan... Ik ben al aan het aftellen, maar eigelijk meer om voor mezelf bij te houden hoeveel tijd ik nog heb om alles te doen wat ik nog wil doen. De tijd begint meedogenloos snel te gaan! Gewoon al het feit dat ik alles om me heen zo normaal ben gaan vinden. Dagelijkse handelingen die me in augustus zo vreemd leken zijn nu automatisch geworden. Ook al kom ik terug naar Paraguay op bezoek, het zal nooit meer zijn zoals dit jaar, 't zal enkel nog als toerist zijn en dat is best wel een beangstigende gedachte.